Ζωή στην ατμόσφαιρα του Δία;

Ο Δίας, ο μεγαλύτερος πλανήτης του Ηλιακού Συστήματος, δεν είναι σαν τη Γη. Η Γη αποτελείται από λεπτή ατμόσφαιρα Αζώτου και Οξυγόνου, στερεό φλοιό, ημίρρευστο μανδύα και πυρήνα.
Ο Δίας όμως αποτελείται από ατμόσφαιρα Υδρογόνου και Ηλίου, αντί για φλοιό έχει έναν απέραντο ωκεανό από υγρό Υδρογόνο, ποιο κάτω στερεό Υδρογόνο και στο τέλος ο πυρήνας. Κανονικά δεν θα έπρεπε να υπάρχει ζωή. Ή μήπως υπάρχει; 

Το 1976 ο Αμερικανός αστρονόμος Carl Sagan υπέθεσε ότι μορφές ζωής όπου η οργανική τους χημεία βασίζεται στην υγρή αμμωνία θα μπορούσαν να επιβιώσουν στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας του Δία. Ο Sagan βασίστηκε την άποψη του στην οικολογία των Γήινων θαλασσών όπου υπάρχει φυτοπλαγκτόν στα ανώτερα στρώματα, ψάρια ποιο χαμηλά που τρέφονται από τα πλαγκτόν και θηρευτές στα χαμηλότερα βάθη που κυνηγάνε τα ψάρια.


Οι κάτοικοι του Δία ονομάζονται "Βαρίδια", "Φελλοί", και "Κυνηγοί". Τα Βαρίδια (Sinkers) είναι οργανισμοί σαν φυτοπλαγκτόν, τα οποία παρασέρνονται από τους ανέμους και πέφτουν στα χαμηλότερα στρώματα της ατμόσφαιρας του Δία. Επιβιώνουν όμως για αρκετό χρόνο μέχρι να αναπαραχθούν, ώστε να μην αφανιστούν. Οι Φελλοί (Floaters) πρόκειται για πλάσματα στο μέγεθος μια πόλης με μια τεράστια κίστη σαν αερόστατο και τρέφονται με τα Βαρίδια για να διατηρούν τον αέρα μέσα στη κίστη ζεστό. Οι Κυνηγοί (Hunters) πρόκειται για πλάσματα σαν συνδυασμός πουλιού και καλαμαριού και χρησιμοποιούν φυσικούς αεροπροωθητήρες για να πετάνε και να ορμάνε στους Φελλούς για να τραφούν από αυτούς.

Δεν υπάρχει ωστόσο καμία απόδειξη ύπαρξης των παραπάνω πλασμάτων. Ίσως μελλοντικές αποστολές να μελετήσουν το ενδεχόμενο ύπαρξης ζωής στην ατμόσφαιρα του Δία.