Πως να επιβιώσουμε απ' την τηλεόραση

Η τηλεόραση είναι ένα από τα σημαντικότερα επιτεύγματα. Προβάλει εικόνες και ήχους απ' όλες τις γωνιές της Γης, φέρνοντας τους ανθρώπους ακόμη ποιο κοντά. Ψυχαγωγεί και ενημερώνει τους ανθρώπους, απλά και μόνο με το πάτημα ενός πλήκτρου. Από την άνεση του σαλονιού, μπορούμε πλέον να μαθαίνουμε τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή σε κάποια απομακρυσμένη γωνιά του πλανήτη μας. Γεγονότα μακρινά που όμως συνήθως επηρεάσουν και τις ζωές μας, με αποτέλεσμα να συνειδητοποιούμε σε πόσο μικρό πλανήτη ζούμε και πως όλα είναι μια αλυσίδα, όπου ένας χαλασμένος κρίκος μπορεί να αποσαθρώσει και τους υπόλοιπους. Σκέψεις, που μπορούν να βελτιώσουν σημαντικά τον ανθρώπινο πολιτισμό και την πορεία μας στο μέλλον. Και όλα αυτά, με αφορμή κάτι που είδαμε στην τηλεόραση.


Αυτό μπορεί να συμβεί με την ορθολογική χρήση της τηλεόρασης, κάτι που σπανίζει όλο και περισσότερο. Την ανάβεις και αμέσως πνίγεσαι στο infojunk, στην πολιτική και θρησκευτική προπαγάνδα, στην κάθε μορφής μπουρδολογία, στις διαφημίσεις άχρηστων προϊόντων που προσβάλουν την νοημοσύνη σου, στην επιβολή κάθε νέας πλαστικής μόδας, στην άκυρη λογοκρισία και επιβολή της "ελεύθερης έκφραση" (κομμένη και ραμμένη στα μέτρα τους όπως πάντα), στη μιζέρια των σαπουνόπερων και σε ότι άλλη μαλακία φαντάζεσαι. Κάτι σαν το Facebook αλλά ποιο καθυστερημένο, γιατί στο Facebook τουλάχιστον έχεις την ευκαιρία να πάρεις θέση και να σχολιάζεις όποιον λέει βλακείες. Στην τηλεόραση όμως είσαι απλά δέκτης, χωρίς την ευκαιρία απαντήσεις και συμπληρώσεις.


Σήμερα η τηλεόραση χρησιμεύει μόνο όταν είναι συνδεδεμένη με D.V.D. player, δορυφορική κεραία και παιχνιδομηχανή. Μπορεί όμως να γίνει χρήσιμη και αλλιώς. Πως; Εσείς έχετε το τηλεχειριστήριο, εσείς θα ελέγξετε την τηλεόραση. Όχι αυτή εσάς. Πως; Να μερικές συμβουλές...

1) Σκεφτείτε ότι η τηλεόραση απευθύνεται σε εσάς και επιλέξτε πρόγραμμα, ανάλογα με το τι σας ενδιαφέρει. Το πλήθος των ανθρώπων στο οποίο αποσκοπεί, αποτελείται από ξεχωριστές προσωπικότητες, όπως και εσείς. Άρα και σε εσάς προσωπικά. Όταν βλέπετε κάτι, ακόμη κι αν ενδιαφέρει τους περισσότερους, σκεφτείτε αν σας νοιάζει εσάς προσωπικά. Αν κάτι δεν σας αρέσει, αλλάξτε κανάλι, βάλτε D.V.D. ή σβήστε την. Μην είστε παθητικοί δέκτες των πάντων. Επειδή κάτι αφορά τους περισσότερους, δεν σημαίνει ότι οπωσδήποτε πρέπει ν' αφορά εσάς.

2) Το ότι κάτι το είπε η τηλεόραση, δεν σημαίνει ότι είναι και αλήθεια. Από τη στιγμή που ακούγονται ψέματα και ραδιοαρβύλες στην προσωπική σας ζωή, γιατί να αποτελεί εξαίρεση η τηλεόραση; Οτιδήποτε βλέπετε και σας βάζει σε υποψίες, μη το αφήνετε μετέωρο. Ψάξτε, διασταυρώστε τις πληροφορίες. Η τηλεόραση μιλάει την γλώσσα του ψέματος. Δεν είναι τυχαίο που οι τηλεοπτικοί δημοσιογράφοι με την παραμικρή αφορμή, κατηγορούν το διαδίκτυο και την ικανότητα του για διαδραστικότητα και έρευνα. Όπως δεν είναι υγιές να είστε παθητικοί δέκτες των όσων σας δείχνουν, έτσι δεν είναι υγιές να είστε παθητικοί δέκτες των όσων σας λένε. Εκπαιδεύστε το μυαλό σας.

3) Καταλάβετε επιτέλους ότι η τηλεόραση δεν είναι τρόπος ζωής. Υπάρχουν πάρα πολλές εναλλακτικές πλην της τηλεόρασης, όπως ο κινηματογράφος και η ζωγραφική. Δεν υπάρχει τηλεόραση χωρίς το πλήκτρο Off, και υπάρχει λόγος που υπάρχει αυτό το πλήκτρο. Από τη στιγμή που η τηλεόραση δεν έχει τίποτα ενδιαφέρον να δείτε, μην βλέπετε μαλακίες με την κλασσική δικαιολογία "δεν έχει τίποτ' άλλο, οπότε θα δω ότι σκατά μου πετάνε στη μούρη". Είπαμε, ο εγκέφαλος είναι δικός σας, το τηλεχειριστήριο δικό σας. Εσείς είστε υπεύθυνοι για το τι θα δείτε και τι θα βάλετε στη κεφάλι σας. Και τουλάχιστον μη κλαίγεστε για τα ξερατά που πετάνε τα κανάλια στα μούτρα σας. Δεν γουστάρεις Τούρκικες σαπουνόπερες; Μη της βλέπεις, γαμώ την τρέλα μου!!!

Ήδη ζούμε έναν παγκόσμιο πόλεμο. Τον ζούμε καθημερινά και επί εικοσιτετραώρου βάσης. Το πεδίο μάχης όμως δεν είναι στο Αιγαίο Πέλαγος, ούτε στον Περσικό Κόλπο. Το πεδίο μάχης είναι ο εγκέφαλος μας. Όταν βλέπω βλαμμένους λάτρεις της τηλεόρασης, νιώθω ότι χάνουμε τη μάχη. Είναι όμως έτσι;

Ο Φωτούλης και τα μπουμπουκάκια του

Εκεί που τριγυρνούσα στα blogs και διάβασα διάφορα άρθρα, κάπου πέτυχα την περίπτωση του 56χρονου Φωτούλη (Φώτης Κολιός). Έκανα μια μικρή έρευνα και βρήκα κουφά πράγματα! Ο τύπος αυτός από χρόνια ήταν σε εκπομπές για παιδιά, πήγαινε από πόλη σε πόλη και διοργάνωσε πάρτι κ.τ.λ.. Υπήρχε επίσης και το "σπίτι του Φωτούλη", που το διαφήμιζαν ως το απόλυτο κέντρο για παιδικά πάρτι. Έπειτα έβγαινε στην τηλεόραση σε δικές του εκπομπές και παρακαλούσε τα παιδιά να πάρουν τηλέφωνο ή να του στείλουν μήνυμα. Όσοι ζουν στην Βόρεια Ελλάδα θα τον ξέρουν σίγουρα.

Τι παίχτηκε λοιπόν με αυτόν; Συνελήφθη με την κατηγορία της παιδεραστίας! Καταδικάστηκε σε 10 χρόνια και 6 μήνες φυλάκισης για ασέλγεια σε 12χρονη κοπέλα πριν από 8 χρόνια. Το παιδί θαύμαζε τον παρουσιαστή και ξεκίνησε να πηγαίνει στο στούντιο του τηλεοπτικού σταθμού της Κατερίνης, στο οποίο ετοίμαζε την παιδική του εκπομπή ο «Φωτούλης». Ο 56χρονος άρχισε να έχει στενές επαφές με την ανήλικη, την οποία έκανε βόλτες με το αμάξι του και την καλούσε στο ξενοδοχείο που έμενε και δεν δίστασε να προβεί σε ασελγείς πράξεις σε βάρος της, τις οποίες επαναλάμβανε τακτικά.

Η καταγγελία σε βάρος του παρουσιαστή έγινε από τους γονείς της δωδεκάχρονης. Το κοριτσάκι μετά το χωρισμό των γονιών του ζούσε με την γιαγιά του και αποκάλυψε στη μητέρα του την «περιπέτειά» της. Μετά την καταγγελία της μητέρας της ανήλικης στο αστυνομική τμήμα, ο παρουσιαστής συνελήφθη στο πλαίσιο του αυτοφώρου, καθώς στο κινητό της ανήλικης βρέθηκε μήνυμα, με το οποίο ο παρουσιαστής της ζητούσε να συναντηθούν. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι αστυνομικοί εξετάζοντας το κινητό τηλέφωνο του παρουσιαστή, εντόπισαν και μια φωτογραφία στην οποία απεικονιζόταν η «δραστηριότητά» του με το ανήλικο κορίτσι.

«Δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό όταν με ορμούνε τα παιδιά», φέρεται να είπε στους αστυνομικούς που τον ανέκριναν!

Τι απέγινε ο Φωτούλης; Μερικοί υποστηρίζουν ότι βγήκε απ' την φυλακή, ζει κάπου στην Θεσσαλονίκη, μοιράζει χαρτιά σε σχολεία και αποφεύγει τους πάντες. Άλλοι πάλι πιστεύουν ότι βρέθηκε απαγχονισμένος στο κελί του μ' ένα σεντόνι. Αυτοκτονία; Δολοφονία;

Τρέμω στην ιδέα ότι τα παιδιά μας μπορεί αυτή τη στιγμή να θαυμάσουν έναν ευγενικό καλοσυνάτο κύριο, με του κόσμου τα αίσχη στο μυαλό του! Γονείς, προστατέψτε τα παιδιά σας. Οι χειρότεροι διάολοι φορούν την προβιά του αγγέλου.

Ο πολιτισμός των ηρώων

 Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι δεν υπάρχουν ήρωες. Συνήθως έχουν στο μυαλό τους τον Spiderman και τον Hulk, 2 από τις αμέτρητες καρικατούρες που χρησιμεύουν ως μέσο ξεσπάσματος καταπιεσμένων αισθημάτων. Κάτι σαν την σάτιρα του Λαζόπουλου, που ο λαός επικροτεί για να ξεσπάει μέσω αυτού... και να συνεχίσει την ίδια μίζερη ζωή, περιμένοντας έναν "πατριώτη" να τους σώζει. Σκλάβοι των "ηρώων". Είμαι σίγουρος ότι πολλοί που θα επιδοκιμάζουν την παραπάνω εικόνα στο Facebook, κάνοντας ένα ξενέρωτο Like και αφήνοντας σχόλια όπως "Συμφωνώ" και "yeahh!", εξακολουθούν να περιμένουν έναν "ήρωα πατριώτη" να καθαρίζει για πάρτι τους. Τι κρίμα όμως που οι "ήρωες πατριώτες" πέθαναν εδώ και πολύ καιρό.

Σοβαρά τώρα, υπάρχουν ήρωες; Κι όμως υπάρχουν. Άνθρωποι της διπλανής πόρτας που δεν έχουν καμία υπερφυσική δύναμη, αλλά βάζουν κάτω και τον Τσακ Νόρις με τα επιτεύγματα τους. Τι θα λέγατε όμως για έναν ήρωα που έσωζε τη Γη από βέβαιο θάνατο; Κι όμως υπήρξε άνθρωπος που έσωζε την ανθρωπότητα. Και δεν ήταν ο Superman, μα ένας Σοβιετικός με αρχίδια που σταμάτησε τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο και το πυρηνικό του ολοκαύτωμα, πριν καν ξεκινήσει.

Πριν 50 χρόνια, στο αποκορύφωμα της Κρίσης του Κόλπου, ο επιλαχών στην διοίκηση Vasilli Arkhipov του Σοβιετικού υποβρυχίου B-59 αρνήθηκε ν' ακολουθήσει την εντολή του Διοικητή, να εκτοξεύσει πυρηνικές τορπίλες ενάντια σε Αμερικάνικα πολεμικά πλοία, αποτρέποντας τον επακόλουθο θερμοπυρηνικό πόλεμο που θα ξεσπούσε.

Οι Αμερικανοί έριχναν βόμβες βάθους κοντά στο υποβρύχιο, σε μια προσπάθεια εξαναγκασμού του για ανάδυση, αγνοώντας ότι διέθετε πυρηνικό οπλισμό. Οι 3 Σοβιετικοί αξιωματικοί του υποβρυχίου, χάνοντας την ραδιοφωνική επαφή με την Μόσχα, συμπέραναν ότι ξέσπασε ο Τρίτος Παγκόσμιο Πόλεμος. Οι 2 απ' τους αξιωματικούς συμφώνησαν να "πετάξουν τα πολεμικά σκάφη απ' το νερό". Η συμφωνία απαιτούσε ομόφωνη συγκατάθεση, η οποία δεν πραγματοποιήθηκε με την διαφωνία του Vasilli Arkhipov.

Δεν έχει σημασία λοιπόν η ιεραρχική θέση ή οι πολιτικές απόψεις. Κάθε άνθρωπος είναι ένας υποψήφιος ήρωας, και στον πλανήτη μας υπάρχουν 7.000.000.000 ήρωες. 7.000.000.000 λύτες προβλημάτων, ο καθένας με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο. Είσαι κι εσύ ένας ήρωας. Ναι, εσύ που διαβάζεις αυτό το βαρετό κείμενο. Δεν χρειάζεσαι υπερδυνάμεις, ούτε εξουσία. Ξέρεις τις δυνάμεις σου. Χρησιμοποίησε τες. Μη περιμένεις "ήρωες", γίνε εσύ ένας. Μπορείς!

Η λογική του παραλόγου

Μερικά πράγματα τα έχω προσέξει από μικρό παιδί και ακόμη με μπερδεύουν. Αν είσαι και εσύ παιδί ή νιώθεις παιδί, έλα μαζί μου. Ζούμε σε έναν παράξενο κόσμο, όπου...

... παίζεις με τα παιχνίδια σου ενώ η γιαγιά κοιμάται, κάνεις λίγη φασαρία και ο μπαμπάς ουρλιάζει με δεκαπλάσια ντεσιμπέλ! Η γιαγιά ξυπνάει και ο μπαμπάς κατηγορεί εσένα!
... σε πιάνουν οι γονείς σου να λες μια κακιά λέξη και σε εξευτελίζουν. Λίγα λεπτά αργότερα στολίζουν με χειρότερες εκφράσεις έναν άσχετο!
... στο σχολείο η δασκάλα βάζει σε όλη τη τάξη τα 2 πόδια σε ένα παπούτσι και τουμπεκί ψιλοκομμένο. Σήμερα το μάθημα έκθεσης που διδάσκει αφορά τη σημασία της ελευθερίας του λόγου!
... παίζεις με τους φίλους σου σε μια αλάνα και οι γείτονες σας τα χώνουν επειδή φωνάζετε. Ξεχνάνε όμως ότι και εκείνοι ήταν παιδιά και τους τα χώνανε διάφοροι μεγάλοι!
... βλέπεις ένα άγριο θρίλερ και ξενερώνεις. Βλέπεις τις ειδήσεις και σοκάρεσαι!!!
... βλέπεις τους μεγάλους να κάνουν υπερπλούσιες δεξιώσεις με φαγητά και καλά κουστούμια... με θέμα την πείνα στην Αφρική!

Τελικά υπάρχει λογική σε όλα αυτά; Γιατί αν είναι ν' αφήνουμε τα μυαλά μας στα σύνορα μεταξύ "ανώριμου ανήλικου" και "ώριμου ενηλίκου", τότε ξέχνα το.

Η πικρίλα των Ερινύων

"There is no revenge so complete as forgiveness"
Josh Billings  

Το κλασσικό χιλιοειπωμένο κλισέ πολλών "παιδιών του Θεού". "Είμαι καλός και ενάρετος άνθρωπος και πάντα συγχωρώ, αλλά εκδικούμαι σκληρά όσους μπλα μπλα μπλα...". Δεν είναι λίγοι οι αυτοαποκαλούμενοι "Χριστιανοί" που δεν τιμούν τη συγχώρεση που δίδαξε ο Χριστός, μα παραμένουν κολλημένοι στο "οφθαλμό αντί οφθαλμού". Ο.Κ., δεν λέω, κάπου σας νιώθω. Κι εμένα όταν μου τη σπάει κάποιος, μ' έλκει η ιδέα να τον κάνω ψητό με πατάτες. Αλλά μετά σκέφτομαι. Και μετά, τι; Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα; Μήπως χειρότερο; Δεν σας έχει τύχει ποτέ η τυφλή εκδίκηση να τα κάνει χειρότερα και να σας φέρει σε χειρότερη θέση; Δεν είναι λίγες οι φορές που η βία φέρνει περισσότερη βία. Με αυτή τη λογική δεν θα έπρεπε να υπήρχε καν η ζωή στη Γη, με τόσες σφαγές που θα ξέσπαγαν κυριολεκτικά με το παραμικρό. Με τη λογική της εκδίκησης, θα έπρεπε να είχα σκοτώσει τη μισή Ελλάδα για οποιονδήποτε λόγο μπορώ να φανταστώ, από σχολικά πειράγματα μέχρι οτιδήποτε άλλο. Εντελώς ελεεινό.

Μόλις θυμήθηκα ότι στο νηπιαγωγείο ένας μου πήρε τη σοκολάτα μου. Πέρασαν τα χρόνια, έκανε οικογένεια, αλλά εγώ θα τον εκδικηθώ. Θα σκοτώσω τα παιδιά του, θα βιάζω τον σκύλο του, θα φάω την γυναίκα του και θα του κάψω το σπίτι. Εκδίκηση. Για μια σοκολάτα.

Ακραίο παράδειγμα; Αν ψάξω σε μερικούς, θα βρω χειρότερα εκτρώματα. Είμαι σίγουρος γι' αυτό.

Εμένα προσωπικά αν κάποιος μου κάνει κάτι κακό, τον γράφω στ' αρχίδια μου και συνεχίσω τη ζωή μου. Αν κάποιος θέλει να με δει να πέσω κάτω, απλώς δεν θα πέσω. Δεν θα του κάνω αυτή τη χάρη. Αν πέσω δεν θα γκρεμίζω τον άλλον, απλά θα ξανασηκωθώ. Η εκδίκηση καθαρά για προσωπική χαιρέκακη απόλαυση δεν είναι λύση. Όσο γλυκιά κι αν ακούγεται η εκδίκηση, άλλο τόσο πικρή είναι η γεύση της στο τέλος. Άλλωστε έχω καλύτερα πράγματα να κάνω απ' το να κάθομαι ν' ασχολούμαι με βλαμμένους.

"Living well is the best revenge"
George Herbert

"Success is the sweetest revenge"
Vanessa Williams

Προσπάθεια και αποτέλεσμα

Πολλές φορές ακούω διαφωνίες για το αν έχει μέγιστη σημασία η προσπάθεια ή το αποτέλεσμα. Συνήθως αυτό εξαρτάται από την περίπτωση. Προσωπικά όμως θεωρώ ότι μέγιστη σημασία έχει η προσπάθεια. Γιατί; Γιατί δεν θα μάθουμε ποτέ τι είναι εφικτό και τι όχι, αν δεν προσπαθήσουμε, αν δεν κάνουμε την παραμικρή προσπάθεια. Τόσο απλά. Προτιμώ να ξοδέψω χρόνο και ενέργεια προσπαθώντας για κάτι, κι ας είναι το αποτέλεσμα απογοητευτικό, παρά να κάτσω με σταυρωμένα χέρια και να κάνω τον μοιρολάτρη.

Πολλές φορές μάλιστα το αποτέλεσμα διαφέρει από το αναμενόμενο, συνήθως προς το καλύτερο. Κάτι μπορεί να μοιάζει αδύνατον, και λοιπόν; Ο Λεονάρντο Ντα Βίτσι είχε σχεδιάζει ιπτάμενες μηχανές, σε μια εποχή που η επιστήμη και η τεχνολογία δεν επέτρεπαν ακόμη την ύπαρξη τους. Τα σχέδια όμως δεν είχαν αρνητικό αποτέλεσμα, μιας και μεταγενέστεροι επιστήμονες εμπνεύστηκαν απ' αυτά για τη δημιουργία και το πέταγμα των πρώτων αεροσκαφών. Άλλωστε ακόμη κι αν αποτύχουμε σε κάτι, πάλι θα βγούμε κερδισμένοι. Θα ανακαλύψουμε τα όρια μας και νέες στρατηγικές υπέρβαση τους. Θα κερδίσουμε γνώσεις που θα μας χρησιμεύουν στην βελτίωση μας.


Το μεγάλο πρόβλημα δεν είναι αν χαλάσει ένα όνειρο. Ξενερώνεις βέβαια, αλλά το μεγάλο πρόβλημα θα είναι αν σταματήσεις να ονειρεύεσαι. Αν ένα σχέδιο στραβώσει, άλλαξε στρατηγική. Αν χρειαστεί, βρες νέο σχέδιο. Μην υποτιμάς τον εαυτό σου. Ναι στη προσπάθεια λοιπόν και ότι βγει. Ο.Κ., όχι πάντα ότι βγει, αλλά καταλάβατε τι εννοώ.

Το θαύμα των βιβλίων

Πολλοί λένε ότι οι χρονομηχανές δεν μπορούν να επινοηθούν. Στην πραγματικότητα δεν ισχύει, μιας και η χρονομηχανή ήταν ουσιαστικά μια απ' τις πρώτες εφευρέσεις του ανθρώπου. Λέγεται "γραπτός λόγος". Το βιβλίο είναι μια χρονομηχανή, αφού με το πρώτο ξεφύλλισμα ταξιδεύεις στο μυαλό ενός ανθρώπου, που μπορεί να έχει πεθάνει αιώνες πριν. Τα βιβλία είναι σαν τους σπόρους, μπορούν να μείνουν για καιρό σε αδράνεια, αλλά πάντα θα είναι έτοιμοι να καρποφορήσουν. Επίσης τα βιβλία είναι και προσβάσιμα σε όλους, π.χ. ένα μικρό βιβλίο με την ιστορία της Ρώμης μπορεί να κοστίσει όσο ένα γεύμα σε ταχυφαγείο.

Το ποιο ενδιαφέρον είναι ότι τα βιβλία αποτελούν έναν κρίκο στην αλυσίδα της εξέλιξης της αποθήκευσης πληροφοριών. Μια εξέλιξη ολοένα και επιταχυνόμενη. Απλά σκεφτείτε το εξής:

Δισεκατομμύρια χρόνια πριν, η Φύση επινόησε τα γονίδια για την αποθήκευση βασικών πληροφοριών.
Εκατομμύρια χρόνια πριν, η Φύση επινόησε τον εγκέφαλο για την αποθήκευση και επεξεργασία περισσότερων και ποιο ευέλικτων πληροφοριών.
Αιώνες πριν, ο ανθρώπινος εγκέφαλος επινόησε τα βιβλία για την αποθήκευση ακόμη περισσότερων και ποιο ευέλικτων πληροφοριών.
Δεκαετίες πριν, ο ανθρώπινος εγκέφαλος επινόησε τους υπολογιστές για την αποθήκευση και επεξεργασία ακόμη περισσότερων και ποιο ευέλικτων πληροφοριών.
Αύριο; Ποιος ξέρει;

Είμαστε λοιπόν μάρτυρες του εξελικτικού ταξιδιού της γνώσης από τα γονίδια στους υπολογιστές, και ποιος ξέρει ποιο θα είναι το επόμενο βήμα. Μη ξεχνάτε ότι ο άνθρωπος είναι κομμάτι του Σύμπαντος. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος αποτελεί προϊόν της εξέλιξης της ζωής πάνω στη Γη, ο οποίος με την σειρά του δημιούργησε την επιστήμη, την τεχνολογία, τις τέχνες, την φιλοσοφία, τον αθλητισμό και όχι μόνο. Δεν είναι παράξενο λοιπόν να σκεφτούμε ότι οι υπολογιστές και τα βιβλία αποτελούν ξαδέλφια των γονιδίων και των εγκεφάλων.

Πρόσεχε, έχεις πρόβλημα...

Έχετε προσέξει κάτι; Έρευνες, περιοδικά, βιβλία, ιστοσελίδες, εκπομπές κ.λ.π. που δήθεν εξειδικεύονται στην ψυχολογία, προσπαθούν να σε κάνουν να πιστέψεις ότι έχεις προβλήματα. Πολλά προβλήματα. Διαβάσεις ένα άρθρο και στο τέλος νομίζεις ότι είσαι τόσο προβληματικός που χρειάζεσαι όντως ψυχίατρο, ενώ στην πραγματικότητα ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Έχω προσέξει ότι τέτοια άρθρα προσπαθούν να σου επιβάλλουν την σκέψη ότι ο τρόπος ζωής σου είναι προβληματικός, ότι από κάπου χάνεις μόνο και μόνο επειδή ζεις και σκέφτεσαι όπως εσύ έχεις επιλέξει, ότι θα είσαι "υγιής" μόνο αν κάνεις ότι σου πουν οι άλλοι.

Να μου το θυμηθείτε, στο τέλος θα μας πούνε ότι και η ευτυχία είναι πρόβλημα. Βασικά ήδη το λένε, με πλάγιο τρόπο...

Πρόσεχε πως θα ζήσεις, κινδυνεύεις :-Ρ

Πέτυχα πριν από καιρό ένα μικρό μα ενδιαφέρον κείμενο. Το ξαναβρήκα πρόσφατα και το θυμήθηκα. Ας το σχολιάζουμε λοιπόν.

''Όταν γελάς, κινδυνεύεις να περάσεις για χαζός. Όταν κλαις, κινδυνεύεις να περάσεις για συναισθηματικός. Όταν εκδηλώνεις τα συναισθήματά σου, κινδυνεύεις να δείξεις τον πραγματικό σου εαυτό. Όταν αγαπάς, κινδυνεύεις να μην στο ανταποδώσουν. Όταν ζεις, κινδυνεύεις να πεθάνεις. Όταν ελπίζεις, κινδυνεύεις ν' απογοητευτείς, κι όταν δοκιμάζεις, κινδυνεύεις ν' αποτύχεις.. Κι όμως μονάχα αυτός που ρισκάρει είναι πραγματικά ελεύθερος!!!''


Χμμ...
Για να καταλάβω. Πρέπει ν' ανησυχώ ακόμη και για τα ποιο απλά και αυτονόητα πράγματα, για το τι θα πουν και τι θα σκεφτούν οι άλλοι. Πρέπει να φοβάμαι να εκφραστώ και να σκεφτώ, μήπως κάποιος άσχετος με κακολογήσει. Πρέπει ν' απολογούμαι στον πρώτο άγνωστο ακόμη και για το ποιο άκυρο πράγμα. Ακόμη και το ποιο απλό και φυσιολογικό πράγμα όπως το γέλιο, θεωρείται πλέον "ανατρεπτικό" και "αιρετικό" στην σημερινή "καθωσπρέπει" κοινωνία μας.

Είμαστε με τα καλά μας;

Μιλάμε για συνηθισμένα, λογικά και απλά πράγματα, που μερικοί βλαμμένοι προσπαθούν να τα κάνουν πολύπλοκα με αναλύσεις εκεί που απλά δεν κολλάνε. Δεν υπάρχει απολύτως κανένας λόγος να συμπεριφερόμαστε λες και σφάξαμε κανέναν. Ζούμε τη ζωή μας, κάνουμε ότι γουστάρουμε και γράφουμε στ' αρχίδια μας όποιον προσπαθεί να μας επιβληθεί. Κι επειδή τέτοια φαινόμενα βλέπω σχεδόν παντού, ώρες ώρες αναρωτιέμαι αν είμαστε αυτό που είμαστε ή αυτό που άλλοι θέλουν να είμαστε. Τέτοια κειμενάκια τις πούτσας αποτελούν παρηγοριά σε ψυχανώμαλους που θέλουν να τους ελέγχουν, αλλά παριστάνουν τα θύματα τέτοιον κριτών. Οι κλασσικοί τεμπέληδες που ψάχνουν ηλίθιες δικαιολογίες για να δικαιολογήσουν τ' αδικαιολόγητα. Από τη μία έχουμε αυτούς που κρίνουν τους άλλους, από την άλλη έχουμε αυτούς που δέχονται κριτικές για όλα.

Να πάνε να γαμηθούν όλοι τους. Εγώ ζω τη ζωή μου και δεν το παίζω ούτε "ανώτερος κριτής όλων", ούτε "ταπεινό μυρμηγκάκι που το πατάνε όλοι". Κάνω αυτό που θεωρώ σωστό, κάνω ότι με γεμίσει, και το τελευταίο πράγμα που μ' ενδιαφέρει είναι η γνώμη κάποιου π' ούτε καν με ξέρει. Κι αν έχω αγαπήσει ανθρώπους και δεν υπήρξε ανταπόδοση, σιγά τ' αβγά. Εγώ και πάλι κέρδισα, οι άλλοι έχασαν.

Τηλε-ευαγγελιστές

Αν είστε στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, θα τους πετύχετε στην τηλεόραση αρκετά συχνά. Είναι οι τηλε-ευαγγελιστές, φανατισμένοι παπάδες που κυρώσουν τον λόγο του Θεού όπως εκείνοι θέλουν μέσω της τηλεόρασης. Το κίνημα τους ξεκίνησε περιθωριακά στη δεκαετία του 1940, βασισμένο στις ψυχώσεις μειοψηφικών προτεσταντικών εκκλησιών στις νότιες πολιτείες των Η.Π.Α.. Σήμερα αποτελούν μια υπολογίσιμη δύναμη, ικανή να ελέγξει εκατομμύρια ανθρώπους σε ότι μπορείτε να φανταστείτε. Οι εκλογές νέων προέδρων δεν αποτελούν εξαίρεση. Χωρίς τους τηλε-ευαγγελιστές, ο George Bush πολύ απλά δεν θα επανεκλεγόταν.

Τι μας λένε οι άνθρωποι αυτοί; Καταρχάς ο λόγος τους μόνο λόγος αγάπης δεν είναι. Οι απόψεις τους είναι φαλλοκρατικές, φιλοπόλεμες, αντιοικολογικές και ρατσιστικές. Μιλάνε για μίσος στον "διαφορετικό" συνάνθρωπο μας, για πυρηνικό πόλεμο στους αλλόθρησκους, για αδιαφορία στο περιβάλλον και επιτάχυνση της οικολογικής καταστροφής, για κατάργηση της επιστήμης. Γιατί να τα λένε όλα αυτά; Ο λόγος τους γυρίζει γύρω από την επερχόμενη συντέλεια του κόσμου και την Δευτέρα Παρουσία, και μόνο με το μίσος θα πραγματοποιηθούν. Όσο μεγαλύτερη η εξαθλίωση, τόσο ποιο γρήγορα θα έρθει η Μέρα της Κρίσης... λες και δεν την ζούμε καθημερινά. Κι αν σας ακούγονται ακραία, ιδού μερικές από τις φράσεις τους...

"Αν είσαι διανοούμενος, μάλλον θα καταλήξεις στην κόλαση γι' αυτό" Jonathan Bell

"Εύχομαι να είχα ένα Άγιο Πνεύμα-πολυβόλο για να σκοτώσω τους εχθρούς μου" Benny Hinn

Προσκεκλημένος του προέδρου Ρέιγκαν για την εναρκτήρια προσευχή στο Εθνικό Συνέδριο των Ρεπουμπλικανών το 1984, ο Jim Robison πέταξε το εξής κορυφαίο: "Δεν θα υπάρξει ειρήνη μέχρι την έλευση του Ιησού. Κάθε κήρυγμα περί ειρήνης πριν την επιστροφή Του είναι αίρεση. Είναι ενάντια στο λόγο του Θεού. Είναι ο Αντίχριστος."

Σας θυμίζουν κάτι τα παραπάνω μηνύματα; Μα φυσικά τους δικούς μας τηλε-ευαγγελιστές. Ο Λιακόπουλος, ο Βελόπουλος, ο Γεωργιάδης και άλλοι μερικοί βλαμμένοι δεν διαφέρουν και πολύ από τους Αμερικανούς συναδέλφους τους. Μηνύματα μίσους και παραποιημένες αλήθειες, απλώς αντικαθιστούν τον Αντίχριστο με τους Νεφελήμ και τον λόγο του Θεού με τους Ελ. Στην Ελλάδα τα πράγματα δεν είναι ευχάριστα, αλλά στην Αμερική είναι πολύ χειρότερα. Πάνω από 20.000.000 άνθρωποι εκεί παίρνουν στα σοβαρά το κήρυγμα μίσους αυτών των τρελών.

Και φυσικά δεν είναι παναγίτσες ούτε και στα προσωπικά τους. Όπως εμείς έχουμε μερικούς παπάδες που μιλάνε για σεμνότητα από τις άνετες Mercedes τους, έτσι και αυτοί κάνουν ότι καφρίλα τους κατέβει. Μάλιστα με τόσους λοβοτομημένους πιστούς που έχουν, κάνουν ότι θέλουν και τα δικαιολογούν όπως θέλουν. Πάρτε για παράδειγμα τον Jim Bakker. Όταν οι αρμόδιοι του υπουργείου οικονομικών βρήκαν λογαριασμούς 13.000.000 αδήλωτους στην εφορεία, αυτός είπε το εξής θεϊκό: "Ο Σατανάς μπήκε στον υπολογιστή μας και έχασε τα λεφτά του". Και όταν ο Bod Larson κατηγορήθηκε για ασέλγεια, είπε ότι το έκανε ένας δαίμονας που πήρε τη μορφή του. Και υπήρχαν άνθρωποι που τους πίστεψαν!

Το φαινόμενο του τηλε-ευαγγελισμού χτυπήθηκε από το Διαδίκτυο, αν και μερικοί εξακολουθούν να λένε τις μπούρδες τους μέσω αυτού. Μπείτε απλά στο YouTube και θα τους βρείτε με το τσουβάλι. Τι μπορούμε όμως να κάνουμε με αυτούς τους τρελούς; Τα μηνύματα τους είναι βουτηγμένα στο ψέμα και το μίσος, αποτελούν παράδειγμα προς αποφυγή και επιθυμούν την ολοκληρωτική καταστροφή ελέω Θεού ή Ελ. Προστατέψετε τα μυαλά σας από τα ψέματα τους. Προστατέψετε τις καρδιές σας από το μίσος τους.



Οι βασικές πληροφορίες αντλήθηκαν από το περιοδικό "Προπαγάνδα και Μαζικός Έλεγχος" των εκδόσεων Άγνωστο.

Μεγαλώνουμε και ξεχνάμε

Μεγαλώνουμε και ξεχνάμε. Μεγαλώνουμε και νιώθουμε ότι φυτρώσαμε, ότι εμφανιστήκαμε από το πουθενά. Ξεχάσαμε τα παιδικά μας χρόνια. Κάποτε κάναμε 21 φορές την ίδια ερώτηση. Σήμερα ακούμε 3 φορές την ίδια ερώτηση και θέλουμε να σπάσουμε στο ξύλο όποιον βρούμε μπροστά μας. Κάποτε εξερευνούσαμε, σήμερα χλευάσουμε όσους εξερευνούν. Κάποτε κάναμε όνειρα, σήμερα βρίζουμε όποιον τα κάνει ακόμη. Γιατί μεγαλώνουμε τελικά; Για να είμαστε μόνοι και δυστυχισμένοι;

Τηλεπάθεια: Είναι Εφικτή;

Τι είναι η τηλεπάθεια; Πως θα ήταν αν την είχαμε; Μπορεί να υπάρξει βιολογική τηλεπάθεια; Αν ναι, πως; Αν όχι, μπορούμε να την αποκτήσουμε μέσω της τεχνολογίας;

Η τηλεπάθεια είναι ένα απ' τ' αγαπημένα θέματα της επιστημονικής φαντασίας και της παραψυχολογίας. Πρόκειται για την δυνατότητα της άμεσης επικοινωνίας χωρίς τη χρήση βιολογικών στοιχείων (στόμα, χέρια) ή μιας οποιαδήποτε μορφή τηλεπικοινωνίας (τηλέφωνο, διαδίκτυο), αλλά με ένα είδους εγκεφαλικής σύνδεσης, που επιτρέπει στους τηλεπαθητικούς να επικοινωνούν από οποιαδήποτε απόσταση χωρίς τον παραμικρό περιορισμό. Αν η τηλεπάθεια ήταν βιολογικώς εφικτή, τότε θα υπάρξουν σημαντικά εξελικτικά πλεονεκτήματα. Ένα ον θα μπορεί να διαβάσει τις σκέψεις και τα συναισθήματα του άλλου, ενώ μια αγέλη τηλεπαθητικών όντων θα μπορούν να επικοινωνούν χωρίς τον παραμικρό ήχο εξασφαλίζοντας την επιτυχία του κυνηγιού. Αν μάλιστα η τηλεπάθεια είναι εφικτή και σε νοήμων όντα, τότε οι δυνατότητες φαντάζουν απεριόριστες. Ένας ολόκληρος πολιτισμός που λειτουργεί σαν ένας ενοποιημένος εγκέφαλος. Φανταστείτε τι δυνάμεις θα είχε.

Όμως η βιολογική τηλεπάθεια είναι εφικτή; Οι επιστήμονες δεν μπορούν να εξηγήσουν πως μπορεί να γίνει εφικτό. Γνωρίζουμε ότι ο εγκέφαλος παράγει ένα ασθενές ηλεκτρομαγνητικό πεδίο, αλλά ακόμη κι αν υπάρχει εγκέφαλος αρκετά ευαίσθητος στο πεδίο αυτό δεν θα μπορεί να αντλήσει πληροφορίες. Επίσης ενώ κάποια πλάσματα, όπως τα μυρμήγκια, φαίνονται σαν να έχουν κάποια μορφή τηλεπάθειας, ακόμη δεν είναι σίγουρο αν πράγματι ακολούθησαν ένα εντελώς διαφορετικό εξελικτικό μονοπάτι ή αν απλώς χρησιμοποιούν λιγότερο προφανή μεθόδους επικοινωνίας (τα μυρμήγκια για παράδειγμα χρησιμοποιούν την όσφρηση για να αναγνωρίζονται). Επίσης οι διάφορες περιπτώσεις τηλεπάθειας από ανθρώπους αποδείχτηκαν αναληθή.

Δεν μπορούμε να ξέρουμε αν είναι εφικτή η βιολογική τηλεπάθεια, μπορούμε όμως να ξέρουμε ότι σύντομα θα την αποκτήσουμε με την βοήθεια της τεχνολογίας. Οι σημερινές έρευνες σύνδεσης του ανθρώπινου εγκεφάλου με την κόσμο των υπολογιστών θα επιτρέψουν στους ανθρώπους του μέλλοντος να είναι πάντα σε επαφή με τα αγαπημένα τους πρόσωπα, να διαβάσουν τις σκέψεις των άλλων για μια ποιο πολιτισμένη επικοινωνία και άλλες δυνατότητες που εμείς ούτε να τις φανταστούμε δεν μπορούμε. Κάτι τέτοιο όμως απαιτεί υπευθυνότητα, ώστε ν' αποτραπούν καφρίλες όπως ο έλεγχος του νου, η στρατιωτική του χρήση και το εγκεφαλικό spamming.

18ος Πανελλήνιος Μαθητικός Διαγωνισμός Αστρονομίας (2012-13)

Η Εταιρεία Αστρονοµίας και Διαστήµατος, που έχει την έδρα της στο Βόλο, προκηρύσσει τον 18ο Πανελλήνιο Μαθητικό Διαγωνισµό Αστρονοµίας και Διαστηµικής για το σχολικό έτος 2012 – 2013.

Σκοπός του διαγωνισµού είναι η περαιτέρω ενασχόληση και εµβάθυνση των µαθητών στην επιστήμη της Αστρονοµίας, της Αστροφυσικής και της Διαστηµικής, η εξοικείωσή τους µε τις θαυµαστές τελευταίες ανακαλύψεις των τεχνητών δορυφόρων κ.ά. παρατηρητηρίων και η επιβράβευση της ενδόµυχης και διερευνητικής αυτής προσπάθειάς τους.

Ο διαγωνισµός διεξάγεται τόσο στα ΛΥΚΕΙΑ όσο και στα ΓΥΜΝΑΣΙΑ της χώρας, µε διαφορετικά θέµατα. Οι φάσεις θα είναι τρεις για τα ΓΥΜΝΑΣΙΑ και τέσσερις για τα ΛΥΚΕΙΑ. Ας σηµειωθεί, όµως, ότι στις τρεις φάσεις του Λυκείου, εκτός από γνώσεις Αστρονοµίας, απαιτούνται και στοιχειώδεις γνώσεις Μαθηµατικών και Φυσικής.


Η 1η φάση με το όνομα «ΕΥΔΟΞΟΣ» θα ξεκινήσει την Δευτέρα, 3η Δεκεμβρίου 2012 και θα διαρκέσει μέχρι και την Δευτέρα, 17η Δεκεμβρίου 2012. 

Η δεύτερη φάση με το όνομα «ΑΡΙΣΤΑΡΧΟΣ» θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο, 26 Ιανουαρίου 2013 και ώρα 9 π.μ. 

Η 3η φάση του διαγωνισμού, με το όνομα «ΙΠΠΑΡΧΟΣ» θα πραγματοποιηθεί στο Βόλο, στο Αμφιθέατρο του Οικονομικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας (Γ. Καρτάλη 72– Ροζού, πρώην Γαλλικό Ινστιτούτο) το Σάββατο, 2 Μαρτίου 2013 και ώρα 5 μ.μ.

4η ΦΑΣΗ: Η τέταρτη φάση του διαγωνισμού, με το όνομα «ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΣ» θα πραγματοποιηθεί το Σαββατοκύριακο, 13-14 Απριλίου 2013.


Αναλυτικές πληροφορίες, λεπτομέρειες για κάθε φάση και τον τρόπο διαγωνισμού, στο Astrovox.gr

Όποιος γουστάρει, ορμάει. Καλή επιτυχία :-)

Το "καημένο" σπουργιτάκι

Είσαι στον δρόμο. Βλέπεις ένα σπουργίτι στο πεζοδρόμιο να ψάχνει για ψίχουλα. Το βλέπεις, το θαυμάζεις, το λυπάσαι. "Αχ το καημένο, το άμοιρο, το δόλιο, το κακόμοιρο, το δύστυχο" κ.λ.π..

Μετά όμως σκέφτεσαι. Το σπουργιτάκι δεν έχει την νοημοσύνη σου, ούτε πρόσβαση σε γνώσεις και ικανότητες που έχεις εσύ. Είναι όμως ελεύθερο, πετάει όπου γουστάρει και δεν δίνει λογαριασμό σε κανέναν.
Εσύ έχεις νοημοσύνη και πρόσβαση σε γνώσεις και ικανότητες, αλλά εκπαιδεύτηκες από μικρός να μην ασχολείσαι με αυτά. Γονείς, σχολείο, εργοδότες, κυβέρνηση, γείτονες, Μέσα Μαζικής Αποβλάκωσης, ακόμη και άσχετοι άγνωστοι, όλοι σου έμαθαν να μην είσαι ελεύθερος, να σκέφτεσαι μόνο με τον δικό τους τρόπο, να δουλεύεις ποιο σκληρά και από ρομπότ για να έχεις πρόσβαση ακόμη και στον αέρα που αναπνέεις, να μη μιλάς και να ζεις για ν' αγοράσεις.

Ποιος από τους 2 λοιπόν είναι ο πραγματικός δυστυχισμένος;

Καλώς σας βρήκα βρε :-Ρ

Έχω βαρεθεί τα ίδια και τα ίδια blogs, που το μόνο που διαβάζω είναι βελάσματα αγράμματων και copy-paste τις ίδιας μπουρδολογίας. Οπότε αποφάσισα να φτιάξω το δικό μου blog. Εδώ θα γράφω ότι μου αρέσει και αφορά αστρονομία, τεχνολογία, ιστορία, φιλοσοφία, σκεπτικισμός, κριτικές ότι να 'ναι, καφρίλες, μουσική και ότι άλλο μου τη βιδώσει. Είμαι ο Terring και μπορείτε να με βρείτε στους Απαράδεκτους, στο Astrovox και στο Μπουρδοβιβλίο.

Καλώς σας βρήκα βρε. Και μια μουσικούλα για το ποδαρικό