Translation to other languages

Πέμπτη 28 Μαρτίου 2013

Υπάρχει ζωή στις 4 διαστάσεις;

Σύμφωνα με την Γενική Θεωρεία της Σχετικότητας του Άλμπερτ Αϊνστάιν, το Σύμπαν στο οποίο ζούμε δεν είναι τρισδιάστατο όπως το αντιλαμβάνουν οι αισθήσεις μας, αλλά τετραδιάστατο. Ζούμε σε ένα σύμπαν με τέσσερεις διαστάσεις οπού εμείς μπορούμε να προσδιορίσουμε μόνο τις τρεις (μήκος, πλάτος και ύψος). Υπάρχουν όμως ζωντανοί οργανισμοί που ζουν σε 4 διαστάσεις; Αν ναι, πώς θα είναι και τι θα μπορούν να κάνουν;

Ας φανταστούμε έναν επίπεδο κόσμο με δύο μόνο διαστάσεις, το μήκος και το πλάτος. Ας φανταστούμε μάλιστα πως υπάρχουν όντα σε αυτόν τον κόσμο που δεν θα αντιλαμβάνουν το ύψος. Εμείς μπορούμε να είμαστε από πάνω τους χωρίς να μας καταλάβουν. Μπορούμε μάλιστα να τους δούμε χωρίς να μας δούνε. Αν τραβήξουμε μία απλή γραμμή στον κόσμο τους, τα όντα θα δουν την γραμμή να εμφανίζεται από το πουθενά, αφού δεν θα μπορούν να δουν το μολύβι ή τον άνθρωπο που το κρατάει. Επίσης δεν θα μπορέσουν να διαπεράσουν την γραμμή αυτή, αλλά θα πρέπει να κάνουν τον γύρω για να την διασχίσουν. Αν κάτι μας φωτίσει και πέσει η σκιά μας πάνω στον κόσμο τους, τα όντα θα δουν μόνο την σκιά και όχι εμάς. Ένας χώρος κλειστός από όλες τις μεριές είναι αδιαπέραστο για τα δυσδιάστατα όντα και δεν θα μπορούν να δουν τι έχει μέσα. Εμείς όμως όχι μόνο μπορούμε να δούμε τι έχει μέσα, αλλά μπορούμε και να πάρουμε αυτό που είναι μέσα.



Τι μπορεί να κάνει τώρα ένα τετρασδιάστατο ον; Θα είναι δίπλα μας χωρίς να το καταλάβουμε, θα μας βλέπει χωρίς να το δούμε, θα μπορεί να διαπεράσει τείχους ενώ εμείς όχι, αν φωτιστεί θα δούμε μόνο την σκιά του και όχι το ίδιο το ον και θα μπορεί να βγάλει τον κρόκο ενός αβγού χωρίς να σπάσει το τσόφλι!

Όλες τις παραπάνω ικανότητες έχουν τα φαντάσματα, οι νεράιδες, τα ξωτικά, οι άγγελοι, οι δαίμονες, οι εξωγήινοι κ.λ.π.. Αυτό σημαίνει πως τα φαντάσματα είναι τετραδιάστατα όντα άρα υπάρχουν, σωστά; Μάλλον όχι. Τετραδιάστατος κόσμος μπορεί να υπάρχει, αλλά όχι και τετραδιάστατα όντα. Γιατί;

Σύμφωνα με τον Βρετανό επιστήμονα Stephen Hawking, δεν υπάρχουν τετραδιάστατα όντα. Αν υπήρχαν 4 ή περισσότερες διαστάσεις η βαρυτική δύναμη μεταξύ δύο αντικειμένων θα αυξάνονταν με ρυθμό πολύ μεγαλύτερο από το κανονικό καθώς θα ερχόντουσαν ποιο κοντά. Έτσι οι τροχιές των πλανητών στο διάστημα και των ηλεκτρονίων στα άτομα δεν θα ήταν σταθερές. Οι πλανήτες ή θα έπεφταν στο άστρο τους ή θα ξέφευγαν από την βαρύτητα του και τα ηλεκτρόνια ή θα έπεφταν στον πυρήνα του ατόμου ή θα ξέφευγαν μακριά. Άντε να εμφανιστεί ζωή σε αυτό το μπάχαλο.



Και τι γίνεται με τη ζωή σε δύο διαστάσεις; Σύμφωνα με τον Stephen Hawking ο πεπτικός σωλήνας και μόνο θα ήταν αρκετός να χωρίζει το πλάσμα στα δύο και να το κομματιάζει. Μια πιθανή λύση στο πρόβλημα θα ήταν η λειτουργία του πεπτικού συστήματος όχι σαν ενιαίος αγωγός, αλλά σαν κανάλι με θυροφράγματα, που ανοίγουν και κλείνουν στο πέρασμα της τροφής. Φανταστείτε το σαν ένα είδος φερμουάρ που αποτρέπει το πλάσμα να κοπεί στα δύο.  Προσωπικά είμαι περίεργος να δω πως θα ήταν αν βάζαμε και τους αναπνευστικούς σωλήνες και το κυκλοφορικό σύστημα κ.λ.π..

Συμπέρασμα: Η χαώδης φυσική των 4 διαστάσεων θα απέτρεπαν την εμφάνιση ζωής στις 4 διαστάσεις, οπότε η ζωή υπάρχει μόνο σε τρεις διαστάσεις. Διαβάστε το βιβλίο «Το Σύμπαν σε ένα καρυδότσουφλο» του Stephen Hawking  και το "Η τέταρτη διάσταση" του Raul Ibanez για επιπλέον πληροφορίες.

Τετάρτη 27 Μαρτίου 2013

Κατασκευάζοντας ένα τεχνητό Σύμπαν

Ας το παραδεχτούμε, όλα έχουν αρχή και τέλος και η ανθρωπότητα δεν αποτελεί εξαίρεση. Αν καταφέρουμε να επιβιώσουμε από τους πολέμους, μετεωρίτες, τη ρύπανση του πλανήτη μας κ.λ.π., θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε τον θάνατο του Ήλιου μας. Αν δεν έχουμε ήδη ξεχυθεί στο Σύμπαν, θα είμαστε καταδικασμένοι. Όμως ακόμη και το Σύμπαν πιθανόν να μη ζει για πάντα. Σήμερα δεν δημιουργούνται τόσα πολλά αστέρια όπως παλιότερα και στο τέλος όλα τα άστρα θα σβήσουν.

Τότε τι θα κάνουν οι πολύ μακρινοί απόγονοι μας; Ίσως να έχουν τη δυνατότητα να καταφύγουν σε περιοχές γύρω από μαύρες τρύπες που εκλύουν ενέργεια υπό μορφή ακτινοβολίας Hawking. Οι μαύρες τρύπες με τη μεγαλύτερη μάζα μπορούν να ζήσουν για πάνω από 10^100 χρόνια, αλλά κι αυτές θα εξαφανιστούν. Μήπως μπορούμε να κατασκευάσουμε ένα τεχνητό Σύμπαν; Ο Ιάπωνας αστροφυσικός και εισηγητής της Θεωρίας των Υπερχορδών Michio Kaku εξέτασε το κατά πόσον οι γνωστοί φυσικοί νόμοι επιτρέπουν σε έναν τεχνολογικά υπερεξελιγμένο πολιτισμό να δημιουργήσει ένα νέο Σύμπαν και να επιβιώσει για πάντα. Ανακάλυψε πως η δημιουργία τεχνητών Συμπάντων είναι εφικτή, τουλάχιστον θεωρητικά! Ας δούμε πως θα μπορούσε να γίνει εφικτή η κατασκευή τεχνητών Συμπάντων.



Για να μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα νέο Σύμπαν, πρέπει πρώτα να βρούμε έναν τρόπο να χειραγωγήσουμε αποφασιστικά τον χωρόχρονο και την βαρύτητα. Για να το καταφέρουμε όμως, πρέπει πρώτα να αποκρυπτογραφήσουμε τα μυστικά του ίδιου του Σύμπαντος, από την κλίμακα του πολύ μεγάλου ως την κλίμακα του πολύ μικρού. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι μια Θεωρία των Πάντων. Η θεωρία αυτή πρέπει να εξηγεί τις τέσσερις δυνάμεις της φύσης, την βαρύτητα, τον ηλεκτρομαγνητισμό, την ισχυρή πυρηνική και την ασθενής πυρηνική δύναμη. Η Θεωρία Μ αποτελεί μετεξέλιξη της Θεωρίας των Χορδών και θεωρείται ως ο καλύτερος υποψήφιος για την ανακάλυψη της Θεωρίας των Πάντων. Σύμφωνα μάλιστα με αυτή την θεωρία, το Σύμπαν μας δεν είναι παρά ένα από τα αμέτρητα Σύμπαντα που υπάρχουν, το καθένα με τους δικούς του φυσικούς νόμους, ενώ κάποια από αυτά ίσως να μπορούν να φιλοξενήσουν ζωή.

Για να μετακομίσουμε σε άλλα Σύμπαντα ή να φτιάξουμε ένα δικό μας πρέπει να αναπτύξουμε τον κατάλληλο τεχνολογικό εξοπλισμό και τις επαρκείς ποσότητες ενέργειας. Αν επεκτείνουμε την παγκόσμια οικονομία και παραγωγή ενέργειας κατά 3% ετησίως, μπορούμε να το καταφέρουμε. Με τον διαστημικό αποικισμό μπορούμε να το καταφέρουμε χωρίς να καταστρέψουμε τη Γη μας. Οι σημερινές ποσότητες ενέργειας που παράγουμε είναι άχρηστες για την δημιουργία τεχνητών Συμπάντων, για αυτό θα χρειαστούμε εξωτικές πηγές ενέργειας.

Αν θέλουμε να κατασκευάσουμε κάτι, πρέπει να ξέρουμε τα πάντα για αυτό. Αυτό ισχύει και για την δημιουργία νέων Συμπάντων. Μέχρι να χρειαστεί να φτιάξουμε νέα Σύμπαντα, ίσως να έχουμε αποικίσει όλο το Σύμπαν (αν βέβαια επιβιώσουμε). Ήδη έχει εξακριβωθεί η ύπαρξη εξωπραγματικών αντικειμένων όπως η αντιύλη, οι μαύρες τρύπες τα νετρίνα, τα σωματίδια W και Z και τα κουάρκ. Φανταστείτε τι θα ξέρουμε στο μακρινό μέλλον. Επιπλέον, θα χρειαστούμε να γνωρίζουμε και τους τρόπους για την μεταφορά μας σε άλλα Σύμπαντα, όπως υπερμαζικές μαύρες τρύπες.



Στο μακρινό μέλλον, αν καταφέρουμε να αναπτύξουμε την τεχνολογία για τη δημιουργία νέων Συμπάντων, φανταστείτε σε τι βαθμό εξέλιξης θα είμαστε. Ίσως με τεχνολογίες όπως η γενετική και η νανοτεχνολογία, αλλά και με τεχνολογίες που σήμερα δεν μπορούμε ούτε καν να φανταστούμε, να μπορέσουμε να ζήσουμε για πάντα και να καλύπτουμε τεράστιες αποστάσεις. Έτσι θα μπορούμε να κατασκευάζουμε τεράστιες εγκαταστάσεις στο διάστημα που θα μας επιτρέπουν να μετακομίζουμε στο Σύμπαν που θέλουμε ή ακόμα και να φτιάξουμε ένα νέο Σύμπαν. Μια από τις εγκαταστάσεις αυτές θα ήταν επιταχυντές σωματιδίων για τη παραγωγή αντιύλης. Τέτοιες κατασκευές θα αποτελούνται από μαγνήτες τοποθετημένους σε δορυφόρους και πλανήτες, για να εκτρέψουν τα σωματίδια.

Βέβαια η ύπαρξη άλλων Συμπάντων δεν προβλέπεται μόνο από την Θεωρία Μ. Πάρτε για παράδειγμα ορισμένες εκδοχές του Πληθωριστικού Μοντέλου του Σύμπαντος, το οποίο προτάθηκε ως απάντηση στα προβλήματα που άφησε άλυτη η Θεωρεία της Μεγάλης Έκρηξης. Το Πληθωριστικό Μοντέλο βασίζεται στην ιδέα ότι το Σύμπαν για ένα απειροελάχιστο χρονικό διάστημα σχεδόν αμέσως μετά την αρχική έκρηξη υπέστη μια απίστευτα επιταχυνόμενη διαστολή. Όμως δεν είναι απαραίτητο να μετακομίσουμε σε ήδη υπάρχοντα Σύμπαντα, μιας και θα μπορούσαμε ακόμη και να φτιάξουμε το δικό μας Σύμπαν. Αν διαβάσετε τις προτάσεις για τεχνητά Σύμπαντα και είστε έτοιμοι να με σκυλοβρίζετε, θα πρέπει να ξέρετε πως πολλές από τις κοσμολογικές θεωρίες που έχουν προταθεί ως τώρα δεν απαγορεύουν σε νοήμονα όντα τη δυνατότητα να δημιουργήσουν τον δικό τους κόσμο! Το αντίθετο μάλιστα!!



Πώς όμως θα μεταφερθούμε στο νέο Σύμπαν; Πολλοί προτείνουν ότι μόνο ύλη πολύ μεγάλης πυκνότητας μπορεί να δημιουργήσει γέφυρες μεταξύ διαφορετικών Συμπάντων. Ίσως με κάποια μορφή σκουληκότρυπας, μιας τετραδιάστατης γέφυρας που ενώνει δύο διαφορετικά σημεία του χώρου, να μας μεταφέρει στη νέα μας πατρίδα. Όμως ο Βρετανός αστροφυσικός Steven Hawking προειδοποιεί πως η σκουληκότρυπα μπορεί άνετα μέσα σε απειροελάχιστο χρόνο να καταρρεύσει. Ίσως χρειαστεί η χρήση αρνητικής μάζας για να σταθεροποιηθεί η σκουληκότρυπα. Για να μην πεθάνουν οι απόγονοι μας από την επίδραση της ακτινοβολίας κατά το ταξίδι, ίσως να αποθηκεύσουν το γενετικό τους υλικό σε σπόρους εξωτικής τεχνολογίας για να αντέξει στο ταξίδι.

Οι παραπάνω πληροφορίες αντλήθηκαν από το περιοδικό Science Illustrated, τεύχος 18, Σεπτέμβριος 2006. Επιπλέον πληροφορίες θα βρείτε στο http://www.aleph.se/Trans/Global/Omega/baby.txt και στο http://www.droppingknowledge.org/web/thedrop/2006/08/08/creating-a-new-universe/#more-209

Εδώ όμως έχω να κάνω μια απορία. Μήπως και το Σύμπαν στο οποίο ζούμε είναι τεχνητό;